ATEŞİN KÜLTÜRÜMÜZDEKİ YERİ, ESTONYA’LI ÖĞRENCİLERE İLHAM VERDİ

Basın Yayın ve Halkla İlişkiler Birimi Basın Bildirisi No: 72                   13.05.2011

 

Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi’nde yapılan 1. Uluslararası Türkçe Konuşan Öğrenciler Kongresindeki Karacaoğlan Oturumu’nda, Çukurova Üniversitesi’nden gelen Ali Doğaner’in “Osmaniye Halk Kültüründe Ateşin Yeri ve Önemi” konusundaki sunumuna, özellikle yurt dışından gelen öğrenciler ilgi gösterdi.

Estonya Tallin Üniversitesi Türkoloji Bölümünde eğitim gören Tamilla Mamedova, İrina Magrelo ve Veronika Zagvozdkina, oturumda anlatılan konulara özel ilgi gösterdiklerini ve Estonya’ya döndüklerinde Türk geleneksel uygulamaları konusunda araştırma yapmak istediklerini belirttiler.

Doğaner “Osmaniye’nin de içinde olduğu Çukurova folklorünün Türk folklor hazinesinde özel bir yeri vardır. Ateş kültü, aile ocağı kültü ile bağlantılıdır. Bu da atalar kültüne dayanır. Ateş, şamanizmde kutsal kabul edilmiştir. Osmaniye’de de ateşe ve ateşe bağlı olarak küle, köze büyük saygı duyulur. Ateşe su dökmek, tükürmek büyük bir uğursuzluk kabul edilir. Yanan ateş söndürülmez, ancak küllerle ateşin üstü örtülerek öylece söndürülür. “Ocağın sönsün”, kötü bir bedduadır. Bu nedenle bu işlem böyle yapılır. Ateşin ve kömürün çıkardığı sesler, çeşitli alametlere yorulur. Kibritin olmadığı zamanlarda ateşin söndürülmemesi gerekir. Eskiden ateşi sönen, gider komşusundan alırdı. Ancak öğleden sonra alınmazdı, alınırsa uğursuzluk kabul edilirdi. Buna benzer geleneklerin Orta Asya topluluklarında bulunduğunu biliyoruz” diye konuştu.

Osmaniye’deki ateş ile ilgili bazı geleneksel uygulamaları dinleyen özellikle yurt dışından gelen öğrenciler, Türk kültüründeki bazı uygulamaları keyifle ve büyük bir hayranlıkla dinlediklerini ifade ettiler.